وبگاه فرهنگی - مذهبی ...

وبگاه فرهنگی - مذهبی ......

«تقدیم به روان پدربزرگ مادریم: سیّد مرتضیٰ سجّادی» (چه سود؟! که تا زنده بود، کسی قدرش را ندانست!...) تصویر قبر وی، در امامزاده سیّد محمّد (سده اصفهان)   شعر یا قصیده ای چهارده بیتی در رابطه با "مرده پرستی" ما ایرانیان: این شعری است از شاعری ناشناخته و گمنام، که نمیدانم که بوده و کجاست؟! زنده است یا مرده؟! ولی بسیار زیبا سروده شده، جزآنکه دارای ایرادات و اشکالاتی از حیث وزن و قافیه بوده و بنده (سید احمد سجادی) حیف دیدم که آنرا اصلاح نکرده و در اینترنت منتشر نسازم. پس گمان نشود که سَرایندۀ این اشعار من هستم؛ بلکه بنده فقط شعر این شاعر محترم گمنام را حَکّ و اصلاح کرده، با فنون عَروض و قافیه، سازگار نموده و تقدیم خوانندگان عزیز میکنم:   بی خبر از یکدگر آسوده خوابیدن چه سود؟! بر مزار مردگان خویش نالیدن چه سود؟!   زنده را باید به فریادش رسید، آنگه که هست! ورنه، بر قبر غریبش، آب پاشیدن چه سود؟!   با مَحَبّت، دست پیران را بگیر، ای نوجوان! ورنه، بر سنگ مزارش، دست مالیدن چه سود؟!   از برای سالمندی، یک گـُل خوشبو ببَر! تاج گلها، گِردِ قبرش، جمع آوردن چه سود؟! وبگاه فرهنگی - مذهبی ......